گواهینامه GOST در اصل توسط دولت اتحاد جماهیر شوروی تهیه و تدوین شد. کلمه GOST به معنی استاندارد و مخفف gosudarstvenny( استاندارد دولت روسیه ) است.
گواهینامه GOST برای جلوگیری از واردات محصولات نامرغوب به کشور روسیه می باشد. از سال ۲۰۰۰ میلادی با توجه به قطعنامه کمیته دولتی گمرک روسیه، تولید کنندگان خارجی جهت ورود به بازارهای روسیه باید استانداردهای کیفیت ملی کشور روسیه را تامین کنند.
این گواهینامه تضمینی برای محصولات تولیدی واحدهای صنعتی بوده و از جهت حضور در بازارهای جهانی، صادرات کالا ، افزایش فروش و رضایت هرچه بیشتر مصرف کنندگان مورد توجه این صنایع واقع شده است.
در این راستا فدراسیون کشور روسیه ( مؤسسه استاندارد )، مؤسساتی با زمینه فعالیت تست و آزمایش، بازرسی فنی و همچنین صدور گواهینامه های بین المللی محصول را به عنوان مراجع ذیصلاح تأیید نموده که مجاز خواهند بود تا پس از بررسی های لازم و اطمینان از انطباق مشخصات محصول با الزامات مربوطه ، اقدام به صدور GOST-R نمایند.
بدین ترتیب علامت GOST-R نشانگر انطباق محصول با استانداردها، قوانین و مشخصات تعریف شده کشور روسیه است و محصولی که موفق به اخذ این گواهینامه شود مجوز ورود به بازار کشورهای مذکور را اخذ کرده و می تواند در تمامی کشورها عرضه شود.
کشورهایی که استانداردهای GOST را مورد پذیرش قرار داده اند :
کشورهای زیر تمام یا برخی از استانداردهای GOST را علاوه بر استانداردهای خود، مورد پذیرش قرار داده اند. این کشورها عبارتند از :
- روسیه
- بلاروس
- اوکراین (DSTU)
- مولداوی
- قزاقستان
- آذربایجان
- ارمنستان
- قرقیزستان
- ازبکستان
- تاجیکستان
- گرجستان
- ترکمنستان
از آنجا که روسیه، بزرگترین و تاثیرگذار ترین عضو از کشورهای مستقل مشترک المنافع است، یک تصور غلط رایج به وجود آمده است که استاندارد GOST استانداردهای ملی روسیه است. در صورتی که سازمان EASC، مسئول توسعه و نگهداری استانداردهای GOST می باشد .
استانداردهای GOST به عنوان استاندارد منطقه ای طبقه بندی می شود و استانداردهای GOST-R توسط سازمان جهانی ISO به عنوان استانداردهای منطقه ای به رسمیت شناخته شده اند .
برخی از استانداردهای GOST-R :
GOST 7.67 : کدهای کشور
GOST 5284-84 : Tushonka (خورشتی کنسرو گوشت گاو)
GOST 7396 : استاندارد برای قدرت شاخه و پریز برق مورد استفاده در روسیه و کشورهای مستقل مشترک المنافع
GOST 10859 : برای رایانه، شامل non-ASCII/non-Unicode مورد نیاز در هنگام برنامه نویسی در زبان های برنامه نویسی.
GOST 16876-71 : یک استاندارد برای آوانگاری سیریلیک به لاتین
GOST 31108-2003 : مشخصات سیمان برای ساخت و ساز عمومی
GOST 10178-85 : مشخصات سیمان پرتلند و سیمان کوره ذوب اهن
GOST 30515-97 : مشخصات عمومی سیمان
اتاق مشترک ایران و ترکمنستان
- نوشته شده در : اخبار اقتصادی ترکمنستان
نقش بندر چابهار ایران در کاهش هزینه انتقال کالا از هند به روسیه و کشورهای مستقل مشترک المنافع
هند در پی بسته شدن مسیر دریای سیاه پس از جنگ اوکراین، از بندر چابهار ایران برای انتقال کالا به روسیه و کشورهای منطقه استفاده می کند.
مسیر چابهار، هزینه حمل و نقل کانتینری هند به کشورهای مستقل مشترک المنافع را تا یک پنجم کاهش می دهد.
کانتینرهایی که از مسیر دریایی وارد بندر چابهار ایران می شود، از طریق جاده وارد خاک جمهوری آذربایجان شده، سپس وارد دیگر کشورهای مستقل مشترک المنافع شامل روسیه، اوکراین، ارمنستان، بلاروس، قزاقستان، قزقیزستان، مولداوی، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان می شود.
روابط بازرگانی هند با روسیه هم پیمان دیرینه اش از هنگام آغاز جنگ اوکراین عمیق تر شده، هر چند به علت اختلالات در پشتیبانی، مشکلاتی در این مسیر به وجود آمده است.
توافقتنامه راهبردی تاسیس کریدور حملونقل بینالمللی بین ایران، هند و افغانستان موسوم به «موافقتنامه چابهار» شش سال پیش در حضور سران سه کشور امضا شد.
دولت هند که دراین توافقنامه متعهد شده است ۵۰۰ میلیون دلار در توسعه بندر چابهار سرمایه گذاری کند، این کریدور حمل و نقل را گامی مثبت برای امنیت و ثبات و توسعه اقتصادی منطقه می داند.
هند که بخشی عمده ای از تحقق رشد اقتصادی خود را در چارچوب توسعه صادرات و افزایش سهم بازار کالاهای هندی در بازارهای منطقه ای و بین المللی برنامه ریزی کرده است، بندر چابهار را فرصتی برای اجرای چنین سیاستی می داند.
به خصوص آنکه بندر چابهار ضمن آنکه دسترسی هند به کشورهای مشترک المنافع به خصوص حوزه روسیه را برای آن کشور تشهیل می کند، زمینه صادرات بیشتر کالا از هند به افغانستان را فراهم کرده است. البته بندر چابهارعلاوه بر مزایای فوق العاده آن برای هند، برای افغانستان نیز اهمیتی راهبردی دارد.
افغانستان امیدوار است که از طریق بندر چابهار، این کشور فرصتی برای ترانزیت کالا برای کشورهای مُحاط به خشکی آسیای مرکزی باشد و از این طریق سالانه میلیونها دلار درآمد داشته باشد.
بندرچابهار همچنان این زمینه را مهیا کرده که سرمایه گذاری شرکت های هندی درحوزه های زیربنایی افغانستان افزایش پیدا کند و تا این کشور بتواند از این طریق گام در مسیر بازسازی اقتصادی قرار گیرد.
افغانستان بندر چابهار را مسیر بهتر و ارزانتر برای واردات و صادرات کالاها نسبت به بندر کراچی پاکستان میداند که اکنون افغانستان برای مبادلات کالا بیشتر به این بندر وابسته است.
«پیرمحمد ملازهی» کارشناس شبه قاره می گوید: “هند، به یک شریک منطقه ای قدرتمند در منطقه نیاز دارد و جمهوری اسلامی ایران شریک مورد نظر رهبران هند است. رهبران هند نگاه بلندمدتی به مسیرهای ارتباطی کشورهای منطقه دارند. به همین دلیل، دهلی نو امیدوار است تا بندر چابهار را به بندر مهمی تبدیل کند تا کل صادرات و واردات افغانستان و آسیای مرکزی از طریق این بندر استراتژیک انجام شود. بندر چابهار ایران برای هند و جمهوری های آسیای مرکزی و قفقاز فرصت های مناسبی جهت برقراری ارتباطات متقابل و همچنین شکوفایی اقتصادی را فراهم می کند.”
با توجه به اهمیت راهبردی بندر چابهار برای توسعه تجارت منطقه ای هند، پیش بینی می شود این کشور ضمن محقق کردن وعده سرمایه گذاری ۵۰۰ میلیون دلاری در این بندر، بودجه بیشتری نیز در سال های آتی برای بهره مندی هر چه بیشتر از فرصت ترانزیتی اختصاص دهد.
- نوشته شده در : اطلاعیه