توسعه کریدور شمال – جنوب محور دیدار مقامات ترکمنستان و روسیه
مدیرکل آژانس حمل و نقل و ارتباطات وابسته به کابینه ترکمنستان در چارچوب سفر کاری به «کازان» با معاون نخست وزیر روسیه دیدار و اجرای تعدادی از پروژههای زیربنایی بزرگ را بررسی کردند.
«مامادخان چاکیاف» مدیرکل آژانس حمل و نقل و ارتباطات وابسته به کابینه ترکمنستان در چارچوب سفر کاری به کازان با «مارات خسنولین» معاون نخست وزیر روسیه دیدار و گفتوگو کرد.
در جریان این دیدار که در حاشیه همایش اقتصادی بینالمللی «روسیه – جهان اسلام، کازانفروم»، برگزار شد به گسترش دامنه تجارت متقابل و توسعه کریدور حمل و نقل بینالمللی شمال-جنوب توجه ویژه شد.
دو طرف همچنین پروژه سرمایهگذاری در زمینه احداث مرکز لجستیک ترکمنستان در قلمرو منطقه ویژه اقتصادی در «آستراخان» را که انتظار میرود به انگیزه مهمی برای توسعه حمل و نقل بار بین آسیای مرکزی و روسیه تبدیل و به توسعه حمل و نقل کریدور شمال – جنوب کمک کند، مورد بحث و بررسی قرار دادند.
معاون نخست وزیر روسیه در بخشی از این دیدار خاطرنشان کرد که علیرغم سطح بالای روابط بین ترکمنستان و روسیه که پایه حقوق آن به طور مرتب با اسناد جدید به روز میشود، هنوز پتانسیل وجود دارد که میتوان از آن برای ارتقای روزافزون روابط دوجانبه، استفاده کرد.
«الکساندر بلاخین» سفیر روسیه در ترکمنستان نیز از قصد این کشور برای پیوستن به کریدور شمال – جنوب خبر داد.
به گفته وی، ترکمنستان قصد دارد به طور رسمی به توافقنامه کریدور حمل و نقل و بینامللی «شمال – جنوب» بپیوندند و روسیه از این اقدام «عشق آباد» به طور کامل حمایت میکند.
بلاخین افزود: توافقنامهای در مورد کریدور شمال – جنوب وجود دارد که ترکمنستان آماده است رسما به عضویت آن درآید. کریدور شمال – جنوب نه تنها شریان مهمی برای روسیه در این سیستم است، بلکه برای ترکمنستان نیز به عنوان یک کشور ترانزیتی همیشه بسیار سودآور است و درآمدهای جدی اضافی به بودجه را در پی دارد.
وی با بیان این مطلب در ادامه ابراز اطمینان کرد طرف ترکمنی مانند روسیه به این موضوع علاقهمند است.
به گفته بلاخین، برای اینکه ترکمنستان به یک شرکتکننده تمام عیار در این توافقنامه تبدیل شود، رضایت همه کشورهای شرکتکننده ضروری است.
وی گفت: روسیه، بدون تردید از پیوستن طرف ترکمنی به این توافقنامه حمایت و علاوه بر این توصیه میکند که همه کشورهای دیگر نیز از این تمایل «عشق آباد» نیز پشتیبانی کنند.
بلاخین افزود: فکر نمیکنم کسی مخالف الحاق ترکمنستان باشد، زیرا این کریدور از قلمرو کشورهای دوست میگذرد، لذا من هیچ اعتراض خاصی از جانب آنها در این زمینه را نمیبینم.
بنابر سخنان وی، روسیه و ترکمنستان در حال انجام مذاکرات هدفمند برای ایجاد بزرگراه در امداد سواحل شرقی خزر هستند.
توافقنامه بیندولتی در مورد ایجاد یک کریدور حمل و نقل چندوجهی شمال – جنوب در سال ۲۰۰۰ میلادی توسط روسیه، هند و ایران به امضا رسیده است. سپس، فهرست شرکتکنندگان این توافقنامه به ۱۴ کشور افزایش یافته است.
هدف این پروژه جذب ترانزیت حمل و نقل کالا از هند، ایران و کشورهای خلیج فارس از طریق خاک روسیه به اروپا است.
در مقایسه با مسیر دریایی از طریق کانال سوئز، مسافت بیش از ۲ برابر کاهش مییابد که به نوبه خود کاهش زمان و هزینه حمل و نقل میشود.
اکنون این پروژه چندین سیستم حمل و نقل مختلف کشورهای جداگانه را به هم متصل میکند.
سفیر روسیه در بخش دیگری از سخنان خود در مورد آمادگی کشورش برای لغو قوانین روادید با ترکمنستان خبر داد.
بنابر سخنان این دیپلمات روس، مسکو آماده است موضوع قوانین روادید و گردشگری ترکمنستان را تا آنجا که «عشق آباد» آماده است، ساده کند.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: ما چیزی را به ترکمنستان تحمیل نمیکنیم، این حق حاکمیتی آن است که این روابط را تنظیم کند و مسکو به تصمیمات عشق آباد احترام میگذارد.
- نوشته شده در : اخبار اقتصادی ترکمنستان
چرا موقعیت ژئوپلیتیکی ایران برای آسیای میانه مهم است؟

اهمیت ژئوپولیتیکی ایران و اجماع منطقهای و افزایش سرمایهگذاری متمرکز بر کریدور شمال- جنوب و بنادر جنوبی از طرفی دیگر، این زمینه را برای ایران به عنوان یک قطب مهم ترانزیت منطقه ای و جهانی فراهم کرده، بطوری که این موقعیت راهبردی مورد توجه جدی بسیاری در آسیای میانه و قفقاز قرار گرفته است.
کشورهای آسیای میانه محصور در خشکی هستند و برای اینکه بتوانند به بازارهای جهانی دسترسی پیدا کنند، یکی از مسیرهای خوب و قابل اعتماد، مسیر ایران است تا بتوانند به آبهای آزاد خلیج فارس متصل شوند و برای صادرات و واردات از این مسیر استفاده کنند.
توسعه و کمال تمدن بشری ارتباط مستقیمی با جاده ها دارد. راه ها به قدری مهم هستند که سطح فرهنگ هر منطقه و میزان توسعه آن می تواند تعیین کننده نزدیکی آن به جاده ها باشد. آسیای مرکزی سرزمینی است که دسترسی به دریا ندارد از این روست که از قدیم الایام به دلیل عدم دسترسی به دریای آزاد، دولتمردان کشورهای این منطقه به فکر ایجاد مسیرهای نزدیک، امن و اقتصادی برای رفت و آمد و تجارت افتادند.
و موقعیت جغرافیایی ایران از این لحاظ برای آنها اهمیت حیاتی دارد.
آسیای مرکزی از شرق و جنوب با کوه های چین، افغانستان و ایران همسایه است. این منطقه که از شمال توسط بیابان ها و استپ ها و از غرب با دریای خزر احاطه شده است، دارای حوزه های آبخیز متعددی است. ترکمنستان و قزاقستان تنها کشورهایی هستند که از طریق دریای خزر ارتباط دریایی دارند.
رسانه کاسپین وستنیک (CASPIAN VESTNIK)می نویسد: ایران دارای پیوندهای تاریخی و اقتصادی محکم با آسیای میانه است که پایهای نیرومند برای ایجاد روابط با یکدیگر را فراهم میکند. از اینرو دیپلماتهای هر دو طرف نیز بارها بر شباهت فرهنگی آنها به عنوان زمینه مشترک برای تقویت همکاریها تأکید میکنند. بنابراین با توجه به جایگاه سرزمینی ایران و محصور بودن اسیای مرکزی در خشکی، این ویژگیها همه موقعیت ترانزیتی ایران را برای آسیای مرکزی مضاعف کرده است.
خبرگزاری آکی پرس قرقیزستان نیز در گزارشی نوشت: با اجماع منطقهای و افزایش سرمایهگذاری متمرکز بر گذرگاه شمال جنوب (INSTC )و بنادر جنوبی ایران بخصوص چابهار، این زمینه برای ایران فراهم شده است تا خود را به یک قطب ترانزیت و تجاری مهم بخصوص برای کشورهای اسیای میانه و قفقاز از جمله روسیه تبدیل کند که درآمدهای مالیاتی قابلتوجهی و همچنین اهرم استراتژیک برای خود به دست میآورد. این تغییرات تا حد زیادی به حفاظت از منافع ایران و رهایی ایران از قید تحریم های غرب کمک خواهد کرد.
این رسانه آسیای میانه با یادآوری اینکه اهمیت راهبردی ایران بر بندر چابهار و کریدور شمال جنوب تمرکز یافته است، نوشت: ظهور و توسعه بندر چابهار در هرمزگان راه حلی برای برخی از این مسائل ایجاد کرده است زیرا این مسیر باعث کاهش ۴۰ درصدی زمان حمل و نقل و کاهش ۳۰ درصدی هزینه های لجستیکی و همچنین برخورداری از ظرفیت ذخیره سازی و پهلوگیری برتر نسبت به سایر بندرهای ایران می شود.
علاوه بر این، ایران در تلاشهای خود برای توسعه زیرساختها برای رهایی از وابستگی به تنگه هرمز به عنوان یک مسیر مواصلاتی، گامهای قابل توجهی برداشته است.
با خط لوله جدید و تأسیسات بندری ارتقا یافته در سواحل جنوبی هم مرز با خلیج عمان، ایران صادرات نفت خود را از وابستگی به تنگه هرمز جدا کرده است و به ایران این امکان را می دهد که مسیر متنوعی را برای صادرات خود ایجاد کند. این قابلیت جزء لاینفک استراتژی بلندمدت ایران برای کاهش و دور زدن تاثیر تحریم های ایالات متحده است. این تحولات به نفع ایران بوده است که چشم انداز درآمد پایدار از مالیات بر تجارت از طریق کریدور سمال – جنوب (INSTC ) و درآمد از بندر چابهار را ایجاد کند.
موقعیت راهبردی و ژئوپلتیکی جمهوری اسلامی ایران همواره مورد توجه سایر کشورهای جهان قرار داشته است از این رو میتوان سهم قابل توجه ای از ترازیت کالا را با استفاده از توسعه زیرساختهای ریلی جادهای به خود اختصاص داد. این کریدور یکی از مهم ترین گذرگاههای ارتباطی نیمکره شرقی است که با ابتکار سه کشور ایران روسیه و هند تاسیس شد و سپس با پذیرفتن ۱۱ کشور دیگر شامل جمهوری آذربایجان، ارمنستان، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکیه، اوکراین، بلاروس، عمان، سوریه و بلغارستان، خود را به عنوان مسیری جایگزین و قابل اعتماد به اثبات رسانده است.
کاظم جلالی سفیر جمهوری اسلامی ایران در فدراسیون روسیه بارها بر راه اندازی و تکمیل هر چه سریعتر کریدور شمال جنوب تاکید کرده و گفته است: تنها خلاء این مسیر در کشورمان خط راه آهن رشت- آستارا به طول ۱۶۴ کیلومتر است که در رایزنی با مسئولان متولی بارها اعلام کرده ام که تکمیل این مسیر از «نان شب هم واجب تر» است.
مدیرکل ترانزیت سازمان راهداری در گفتوگو با ایرنا نیز تصریح کرد روابط ترانزیتی ایران با کشورهای آسیای میانه بخصوص از طریق کریدور شمال – جنوب اغاز شده است.
«جواد هدایتی» مدیرکل حمل و نقل بینالملل و ترانزیت سازمان راهداری و حمل و نقل جادهای با بیان اینکه تسهیل شرایط عبور مرزی ناوگان باری ایران از کشورهای آسیای میانه از مسیر دیپلماسی مورد پیگیری قرار گرفت، گفت: تردد عادی مرزی بین ایران و ترکمنستان پس از ۳۲ ماه وقفه برقرار شد.
با ورود یک دستگاه ناوگان ترکمنستانی ماه گذشته به پایانه مرزی اینچهبرون، تردد مرزی بین کشور ایران و ترکمنستان از طریق این پایانه پس از قریب به ۳۲ ماه وقفه بهصورت عادی برقرار شد.
جواد هدایتی درباره اینکه آیا این دستاورد از نتایج نخستین اجلاس وزرای ایران با نمایندگان شش کشور آسیای میانه درباره همکاریهای ترانزیتی است که مهرماه امسال در تهران برگزار شد، اظهار داشت: تسهیل شرایط عبور مرزی از موضوعات جدی ایران در اجلاس ترانزیتی آسیای میانه بود که محقق شد.
وی توضیح داد: ایران با کشورهای حوزه آسیای میانه در سالهای قبل به ویژه پس از فروپاشی شوروی سابق، روابط تجاری دو جانبه و ترانزیتی خوبی داشت.
به گفته هدایتی کشورهای آسیای میانه کشورهای محصور در خشکی هستند و برای اینکه بتوانند به بازارهای جهانی دسترسی پیدا کنند، یکی از مسیرهای خوب و قابل اعتماد برایشان مسیر ایران است تا بتوانند به آبهای آزاد خلیج فارس متصل شوند و برای صادرات و واردات از این مسیر استفاده میکردند.
هدایتی گفت: در چند ماه گذشته نشستها و مذاکرات متعددی را برای فعالسازی کریدور شمال – جنوب با کشور فدراسیون روسیه و جمهوری آذربایجان داشتیم که ناظر بر شاخه غربی دریای خزر میشود؛ در اجلاس ترانزیتی آسیای میانه مسیر شرق دریای خزر را به موازات مسیر غربی فعال میکنیم؛ چون ظرفیت مرزی بیشتری داریم و امکان اتصال ریلی را در چند نقطه مثل سرخس و اینچهبرون همراه با امکان حمل و نقل ترکیبی داریم.
مدیرکل حمل و نقل بینالملل و ترانزیت سازمان راهداری و حمل و نقل جادهای تاکید کرد: عمده دستاوردی که برای این اجلاس در نظر داریم فعالساز مسیر کریدور شمال به جنوب اعم از بندرعباس و یا بندر چابهار به سمت کشورهای آسیای میانه و نهایتاً روسیه خواهد بود که این میتواند زمینهساز اتصال به کشور چین هم باشد و ما بتوانیم با امتداد کریدور محور شرق به غرب را هدف قرار دهیم و از طریق چین اتصال به کشورهای آسیای میانه بتوانیم شاخه جنوبی کریدور شرق به غرب یا چین به اروپا را فراهم کنیم.
هدایتی درباره اینکه گام نخست اجرای بیانیه اجلاس ترانزیتی ایران و ۶ کشور منطقه چه بود، ادامه داد: گام نخست تعریف یکسری نظامات تعرفهای و برداشتن موانع بود. مهمترین مسایلی که در حوزه حمل و نقل جادهای گریبانگیر و کند کننده ترانزیت است سه محور اصلی یعنی ویزا، مجوزها و نظام تعرفهای است. اکنون در بخش تعرفه قدم مثبتی برداشته شد و کاهش قابل ملاحظهای از سوی ترکمنستان داده شد؛ اما باز هم به نوعی جا دارد که روی این موضوع کار شود.
معاون وزیر راه و شهرسازی ایران نیز از آمادگی ایران برای افزایش ترانزیت کالا با کشورهای آسیای میانه خبر داد. شهریار افندی زاده با تشریح موقعیت استراتژیک جغرافیایی و مزیت های لجستیکی ایران در همایش بین المللی لجستیک و مزیت های آن در توسعه ارتباطات حمل و نقل بین تاجیکستان و کشورهای منطقه، گفت: ترانزیت کالاهای چینی از طیف تاجیکستان، ازبکستان و ترکمنستان به ایران و سپس به ترکیه و اروپا انجام شود.
وی در ادامه افزود: روابط ایران و تاجیکستان نقش مهمی برای دو کشور در زمینه ارتباط سایر کشورها در مسیر ترانزیت کالا، صادرات و واردات دو کشور مانند ازبکستان، ترکمنستان و افغانستان دارد.
در تاریخ ۸ تا ۹ اکتبر، نمایندگان روسیه، جمهوری آذربایجان، ایران و کشورهای آسیای میانه – قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان در کنفرانس دو روزه در تهران که به توسعه همکاری ها در زمینه ترانزیت کالا اختصاص داشت، شرکت کردند.
رسانه روسی نزاویسمیا درباره اهمیت کریدورهای حمل و نقلی می نویسد: سازمان همکاری شانگهای در حال تبدیل شدن به یک سازمان جدی است که بزرگترین قدرت های جهانی و منطقه ای اروپایی-آسیایی – روسیه، چین، هند، پاکستان، ایران و همچنین کشورهای منطقه – قزاقستان، ازبکستان و تاجیکستان را متحد می کند. بنابراین، شکلگیری ارتباط متقابل حملونقل در چارچوب سازمان همکاری شانگهای بین اعضای آن یکی از وظایف اصلی سازمان است.
موقعیت راهبردی چابهار
دسترسی به آب های گرم در جنوب ایران بیشترین سود را برای کشورهای آسیای میانه به همراه دارد. مسیرهای دریایی ایران می تواند به کشورهای آسیای میانه دسترسی به دریای آزاد بدهد. این کشورها در سال های اخیر توجه ویژه ای به جاده های جنوب ایران به ویژه کریدور ترانزیتی بین المللی شمال – جنوب داشته اند. بندر چابهار در جنوبی ترین نقطه ایران با موقعیت استراتژیک خود نزدیک ترین جاده در دسترس به کشورهای محصور در خشکی آسیای میانه است، بنابراین این بندر از اهمیت بالایی برخوردار است. تمایل زیادی برای ساخت و سرمایه گذاری در این منطقه در سطح محلی و بین المللی وجود دارد. به عنوان مثال، قزاقستان به عنوان بزرگترین اقتصاد آسیای مرکزی با تولید ناخالص داخلی ۱۶۰ میلیارد دلار، تمایل خود را برای سرمایه گذاری در چابهار اعلام کرده است.
قزاقستان نیز با استفاده از بندر چابهار در حال گسترش روابط با هند است. اتصال شبکه ریلی قزاقستان به شبکه ریلی ایران و دسترسی ارزان و سریع به بندر استراتژیک چابهار برای قزاقستان مهم است. یکی از اهداف اصلی قزاقستان برای دسترسی به چابهار، صادرات محصولات کشاورزی است، از این رو این کشور قصد دارد ساخت انبارها و طاقچه ها در بندر چابهار ایران را در دستور کار خود قرار دهد. مشارکت در پروژه جاده ابریشم چین نیز فرصت دیگری برای قزاقستان در این زمینه است. ترکمنستان نیز به نوبه خود برای سرمایه گذاری در منطقه چابهار با هدف صادرات کالا به نقاط مختلف جهان از طریق چابهار ابراز علاقه کرد.
مقامات دولتی این کشور بر اهمیت بندر چابهار برای دسترسی عشق آباد به بازارهای جهانی تاکید دارند. در حال حاضر ترکمنستان از طریق دو گذرگاه مرزی سرخس و اینچه برون که دروازه ورود کشورهای آسیای میانه است به شبکه راه آهن ایران متصل است.
ازبکستان به دنبال سرمایه گذاری و استفاده از موقعیت ویژه منطقه آزاد اقتصادی چابهار از طریق کریدور ترانزیتی و حمل و نقل بین المللی «ازبکستان-ترکمنستان-ایران-عمان» است. در مورد چابهار، ایران و ازبکستان برنامه هایی مانند اتصال راه آهن ازبکستان به افغانستان و دسترسی به ایران از این مسیر دارند. تاجیکستان و قرقیزستان به ویژه نیاز به استفاده از بندر چابهار دارند، زیرا این کشورها اقتصاد ضعیفی دارند، در آسیای مرکزی محصور در خشکی هستند و خواهان تنوع بخشیدن به اقتصاد خود هستند.
به طور کلی می توان گفت که بندر چابهار برای کشورهای آسیای میانه مزیتی برای ترانزیت و صادرات کالاهای خود از طریق خطوط ریلی متصل به سیستم حمل و نقل ایران فراهم می کند. منطقه آزاد اقتصادی چابهار به عنوان تنها بندر دریایی ایران، کشورهای آسیای میانه را به دریای آزاد متصل می کند و آنها را از حفره ژئوپلیتیک و اقتصادی بیرون می کشد.
راجیف نارایانان، کارشناس سیاست هند و عضو اندیشکده مؤسسه خدمات متحد هند درباره اهمیت بندر چابهار در این کشور گفت: این بندر به نفع همه کشورهای منطقه از جمله کشورهای آسیای میانه، ایران و افغانستان است. آسیای مرکزی. سرمایه گذاری در بندر چابهار فرصتی است که کشورهای آسیای میانه برای توسعه اقتصاد خود ارائه می کنند.
یکی دیگر از ویژگی های چابهار عدم درگیری بین غرب آسیا و خلیج فارس در این منطقه است. رویدادهایی که در غرب آسیا رخ می دهد بیشترین تأثیر را بر خلیج فارس به دلیل ارتباط آن با این منطقه دارد. اما بندر چابهار خارج از این تحولات است. به گفته جاوید منتظران، کارشناس علوم سیاسی، وابستگی ایران به خلیج فارس در طول جنگ ایران و عراق باعث شکست ایران شد.
اهمیت استراتژیک اقتصادی و ژئوپلیتیکی بندر چابهار در اندیشکده های جهان نیز نمود پیدا کرده است. مرکز تحلیلی آمریکایی مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی می نویسد: به لطف دو بندر چابهار و گوادر، منطقه جنوب شرق ایران و منطقه جنوب غرب پاکستان به عرصه های همکاری استراتژیک بین دو مقام منطقه یعنی هند و ایران تبدیل شده است. چین با کشورهای منطقه، به هر حال، چابهار در کریدور آسیای جنوبی قرار دارد که از طریق هند و میرجاوه در ایران می گذرد و آسیای جنوب شرقی را به اروپا وصل می کند هند، ایران و افغانستان در تلاش برای توسعه زیرساخت های ارتباطی از جمله بنادر، شبکه های جاده ای و ریلی هستند. کشورهای شرق آسیا به ویژه ژاپن به ویژه در مقایسه با چین به دنبال استفاده از چابهار در حوزه های اقتصادی و ترانزیتی برای بهره مندی از این حوزه ها هستند.
علاوه بر این، کریدور حمل و نقل بین المللی شمال به جنوب نیز در منطقه آزاد اقتصادی چابهار در حال تقویت است. این پروژه روابط اقتصادی بین بلاروس، قزاقستان، تاجیکستان، آذربایجان، ارمنستان، اوکراین، بلغارستان و قرقیزستان را گسترش خواهد داد. این کریدور با صرفه جویی ۳۰ تا ۴۰ درصدی در هزینه ها و زمان حمل، سالانه ۲۰ تا ۳۰ میلیون تن بار را حمل می کند.
کریدور شمال-جنوب اقیانوس هند و خلیج فارس را از طریق ایران به دریای خزر و سپس از طریق روسیه در سن پترزبورگ به اروپای شمالی متصل می کند که امکان حمل بار از بندر بمبئی در هند به بنادر بندرعباس و چابهار را فراهم می کند. کالاها از طریق راه آهن به بنادر دریای خزر منتقل می شوند، سپس به سایر بنادر دریای خزر و از آنجا از طریق ولگا به فدراسیون روسیه و شمال اروپا به فنلاند می روند. اگرچه کشورهایی مانند چین و پاکستان به دنبال سازوکارهایی موازی با سازوکارهای بندر چابهار هستند، اما پتانسیل چابهار می تواند منجر به همکاری سازنده بین ایران و پاکستان شود. به عنوان مثال، با ایجاد خط لوله نفت از پاکستان به چین و جبران پروژه ناتمام خط لوله گاز میر، ایران می تواند به خط چین و پاکستان متصل شود. این می تواند مسیرهای تجاری جدیدی را برای ایران باز کند و عنصر مهمی در افزایش تجارت ایران با چین و آسیای مرکزی باشد.
منبع: ایرنا
- نوشته شده در : اخبار اقتصادی ترکمنستان
لزوم تاسیس بانک مشترک در کشورهای همسایه و ایجاد منطقه تجارت آزاد
با استقبال کشورهای حوزه خزر از پیشنهاد ایران مبنی بر ایجاد منطقه تجارت آزاد، علاوه بر مشخص شدن شیوه های مبادله و حقوق گمرکی، کنترل منطقه به دست غربیها نخواهد افتاد.
دومین نشست مجمع اقتصادی خزر (ایران، روسیه، قزاقستان، جمهوری آذربایجان و ترکمنستان) در حالی مسکو میزبان معاون اول رئیسجمهور بود که ایران در این نشست، هفت پیشنهاد مشخص برای ارتقای روابط اقتصادی و سیاسی پنج کشور حاشیه این حوزه آبی ارائه کرد.
محمد مخبر در رأس هیات عالی رتبه سیاسی_اقتصادی برای شرکت در مجمع اقتصاد خزر وارد مسکو شده بود. اقتصاد، محور اصلی تمامی دیدارهای معاون اول رئیسجمهور بود و جمهوری اسلامی با پیشنهادهای مشخصی در این دوره از نشست مجمع اقتصادی خزر، شرکت کرد.
گفتگو با دکتر «لیلا باباخانی» دکترای جغرافیای سیاسی و متخصص مسائل انرژی خزر و کارشناس ارشد آسیای مرکزی و شبه قاره
* همکاری در پیمان منطقه ای همچون مجمع اقتصادی خزر ظرفیت های بزرگی در اقتصاد ایران ایجاد می کند. مزایای مجمع اقتصادی خزر برای ایران چیست؟
اولین مجمع اقتصادی خزر در مرداد ماه سال ۱۳۹۸ با حضور پنج کشور عضو یعنی ایران، روسیه، ترکمنستان، قزاقستان و جمهوری آذربایجان در کشور ترکمنستان برگزار شد. دومین مجمع، نیز به اخیرا در روسیه برگزار شد.
مجمع اقتصادی خزر برای کشورهای عضو به لحاظ اقتصادی، مسائل زیست محیطی و حقوقی، از اهمیت فراوانی برخوردار است در حالی که توافقاتی در خصوص تقویت همکاری های انرژی، بحث سوآپ و سرمایه گذاری های مشترک، توسعه روابط تجاری، ترانزیت و حمل و نقل و محیط زیست انجام می شود. هدف اصلی تشکیل این مجمع نیز فراهم آوردن زمینهای برای غلبه بر موانع جغرافیایی و اطلاعاتی جهت سرمایه گذاری و همکاری اقتصادی و تجاری در کشورهای منطقه خزر است.
همانطور که میدانیم یکی از مسائل مهم کشورهای حاشیه دریای خزر بحث حمل و نقل و ترانزیت کالا است در حالی که ایران نقش کلیدی در کریدور شمال_جنوب در حوزه ترانزیت دارد. در همین راستا، در مجمع اقتصادی خزر توافق هایی در این زمینه حاصل شد که امید است به منافع اقتصادی کشور منتهی گردد.
با توجه به اینکه حوزه کاسپین، نزدیک به ۳۰۰ میلیون نفر جمعیت با اشتراکات فرهنگی فراوان در حوزه تمدنی ایران، دارد، همین ویژگی این منطقه را به بازار بزرگی برای صادرات و واردات محصولات و خدمات گسترده برای ایران و ارتقاء سطح روابط تجاری با چهار کشور این حوزه کرده است.
از طرفی، ایران به دنبال گشایش گره های اقتصادی خود از طریق ارتباط با این کشورها و حضور پررنگ در اتحادیه های شرقی نظیر اوراسیا، پیمان شانگهای و مجمع اقتصادی خزر است. تجربه نشان داده که ایران از این طریق یعنی با عضویت در اتحادهای منطقه ای و نزدیک شدن به شرق می تواند در دور زدن و خنثی کردن تحریمها موثر عمل کند، ضمن اینکه یکی از راهبردهای مهم کشور توسعه همکاری با کشورهای همسایه است.
در این میان، تعمیق روابط با روسیه فرصت و جایگاه خاصی برای ایران دارد. اراده جدی رؤسای جمهور ایران و روسیه بر این صورت گرفته که سطح روابط اقتصادی فیمابین به حداکثر ممکن برسد و مهمتر از همه اینکه ایران قصد دارد تا در یک ابتکار عمل مشترک با روسیه منافع خود در خزر و مناطق پیرامونی آن یعنی قفقاز و آسیای میانه را احیا نماید.
* در مجمع اقتصادی خزر، ایران پیشنهاد منطقه تجارت آزاد خزر را مطرح کرده است. این پیشنهاد تا چه اندازه عملیاتی است و به مرحله اجرا خواهد رسید؟
ایران به منظور ارتقاء سطح همکاری های پنج کشور این حوزه پیشنهادات هفت گانه ای ارائه کرد که مهمترین آنها منطقه آزاد مشترک کشورهای ساحلی و ایجاد کریدور سبز ترانزیتی و گمرکی به دیگر اعضای مجمع اقتصادی خزر بود. در همین راستا، با روس ها مذاکراتی انجام شده است؛ ضمن اینکه اگر دیگر کشورهای حاشیه دریای خزر تمایل به پیوستن به این گروه را داشته باشند، این موضوع عملیاتی خواهد شد. بنابراین، باید منتظر ماند و دید که کشورهای دیگر عضو استقبال میکنند یا خیر.
در صورت استقبال گروه از این پیشنهاد ایران و ایجاد منطقه تجارت آزاد خزر، کشورهای عضو خزر ضمن اینکه با تعیین شیوه مبادله، حقوق گمرکی و موارد دیگر به بهره فراوان اقتصادی خواهند رسید، کنترل منطقه خود را نیز بدست خواهند گرفت و دیگر هر کشوری غربی نمیتواند در این منطقه اتحادیه ای تشکیل داده و شیوه های مبادله و حقوق گمرکی را تعیین کند.
به نظر میرسد منطق ایران و روسیه این است که دریای خزر نباید مکانی باشد که کنترل آن در دست دیگران بیفتد. از طرفی، اگر قرار است تا مبادله ای صورت بگیرد، وضع قوانین و مبادلات اقتصادی باید توسط همین کشورها شکل گیری شود.
بر همین اساس، این پیشنهاد بیشتر از بار اقتصادی آن درصدد است تا از ابتکارات غیر بومی جلوگیری کند، زیرا در موازات گسترش به شرق اتحادیه های امنیتی و نظامی غرب، ابتکار عمل اقتصادی غرب نیز در حال شکل گیری است.
* ایجاد منطقه تجارت آزاد خزر چه مزایای اقتصادی برای ایران دارد ؟
امروزه در دنیا کشورها در تلاشند تا به منظور حمایت از یکدیگر در مجامع مختلف، به پیوندهای منطقهای ملحق شوند. اگرچه امروز ۵ کشور عضو مجمع اقتصادی خزر هستند، اما در آینده به محض شروع به کار این اتحادیه و ایجاد منطقه آزاد تجاری خزر، کشورهای بسیار زیادی برای فعالیت در چارچوب این اتحادیه اقتصادی اعلام آمادگی خواهند کرد.
در حال حاضر بزرگترین مانع پیش روی صادرکنندگان و واردکنندگان ایران با دیگر کشورها، موانع بانکی، بیمهای و تبادلات پولی است. در این صورت، این کشورها میتوانند در مبادلات تجاری به جای استفاده از ارز بیگانه، از پول ملی خود استفاده کنند در حالی که استفاده از پول ملی نیز موجب رفع این محدودیت ها هم می شود.
با ایجاد منطقه آزاد تجاری خزر، اثرات تحریمهای ظالمانه و گزنده ی غرب خنثی و موانع پیش روی توسعه تجارت بر طرف خواهد شد. این توافق همچنین می تواند موجب گسترش روابط تجاری میان کشورها شده و همکاری های منطقهای تسهیل شوند.
مهمترین اهداف ایران از عضویت در این اتحادیه عبارتند از: ایجاد فضای واحد اقتصادی، توسعه بازارهای مشترک و دستیابی به حرکت آزاد کالا، سرمایه، خدمات و مردم در بازار واحد کشورهای عضو، کاهش قیمت کالاها با کاهش هزینه های حمل و نقل مواد خام، ترویج رقابت سالم در بازار مشترک، سیاست های مشترک در کشاورزی، انرژی، فناوری و حمل و نقل.
* ارتباط این تجارت آزاد با عضویت ایران در اتحادیه اقتصادی اوراسیا چیست ؟
عضویت تجاری ایران در منطقه آزاد اوراسیا نهایی شده و به زودی ایران در این اتحادیه مهم اقتصادی عضو خواهد شد. در حالی که کشورهای حاشیه دریای خزر، قزاقستان و روسیه نیز از اعضای این اتحادیه اقتصادی هستند، امکان پیوستن جمهوری آذربایجان و ترکمنستان به این توافق های منطقه ای وجود دارد.
با توجه به هفت هدف عمده اتحادیه اقتصادی اوراسیا بر اساس راهبرد تعیین شده نظیر: تسهیل تجارت، ایجاد بازار مشترک در حوزه کشورهای مستقل هم سود عضو، حذف تدریجی قوانین گمرکی در داخل اتحادیه، برقراری تعرفه خارجی مشترک در میان کشورهای عضو، هماهنگ سازی تشریفات گمرکی، جا به جایی آزاد کالا، سرمایه، نیروی کار و خدمات در مرزهای اوراسیا، برقراری سیاست مشترک در زمینه انرژی، صنعت، کشاورزی و وسایل نقلیه، به نظر میرسد که هدف ایران و روسیه از پیشنهاد تشکیل منطقه تجارت آزاد خزر، توسعه ظرفیت تجارت و مبادلات دوجانبه است.
در حقیقت؛ این اتحادیه یک منطق اقتصادی صرف نیست، بلکه امنیتی_اقتصادی است؛ به این معنی که در منطقه مورد نظر از عضوگیری اتحادیه های غربی جلوگیری شده است. در واقع میتوان گفت که کاربرد منطقه خزر با وجود اتحادیه اوراسیا، کاربردی سلبی است.
* عضویت در اتحادیه اقتصادی اوراسیا و سازمان اکو موجب می شود که ایران از پتانسیلهای بالایی برای گسترش روابط تجاری با همسایگان شمالی به خصوص کشورهای حوزه خزر برخوردار شود. به طور کلی چه ظرفیتهایی میان کشورهای این حوزه با ایران وجود دارد؟
توسعه مناسبات با کشورهای همسایه و تعامل با این اتحادیه ها بر سیاستهای یکجانبه گرایی آمریکا همچنین تحریم و فشار حداکثری تاثیرگذار خواهد بود. عواملی چون همسایگی، دشمنان مشترک و وجود تحریم موجب شده تا ایران و روسیه به دنبال تقویت و توسعه همه جانبه روابط باشند.
اگر چه تا کنون سهم ایران در بازار کشوری مانند روسیه که بزرگترین و مهمترین همسایه شمالی در نظر گرفته می شود، بسیار کم بوده است؛ اما از آنجایی که یکی از اولویت های اصلی دولت سیزدهم و مجموعه حاکمیتی کشور دیپلماسی اقتصادی است، پیش بینی میشود اقدامات لازم و سریع برای گسترش روابط اقتصادی با این کشور انجام شود تا ظرفیت های موجود از دست نرود.
توجه به این مسئله حائز اهمیت است که هدف کشورهای حوزه خزر تداوم کار مناطق ژئواستراتژیک خاورمیانه بوده است. با توجه به اینکه ایران نقش اساسی در کریدورهای بین المللی دارد، امکان اتصال اعضای این اتحادیه به کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس و اقیانوس هند وجود دارد.
قزاقستان بزرگترین کشور آسیای مرکزی، عضو اکو و اتحادیه اوراسیا نیز هست که تعرفه تجارت ترجیحی بین ایران و این کشور برقرار است. این کشور همچنین از پتانسیل بالایی برای بازار صادرات ایران نظیر تجهیزات صنعتی، صنایع پتروشیمی و پالایشگاهی برخوردار می باشد.
در سفر رییس جمهور قزاقستان به ایران اسناد زیادی در بخش دولتی و خصوصی دو کشور به امضا رسید که نقطه عطفی در روابط دو کشور خواهد بود. همچنین، ایران برای اعزام شرکتهای فعال در حوزه معدن به قزاقستان اعلام آمادگی کرده ضمن اینکه مسیر ترانزیتی شمال به جنوب ایران به عنوان یکی از نزدیک ترین مسیرها برای رسیدن به آب های گرم و آزاد برای قزاقستان و دیگر کشورهای آسیای مرکزی که در محاصره خشکی قرار دارند، اهمیت دارد.
در کشور ترکمنستان ظرفیت صادرات تجهیزات و محصولات حوزه کشاورزی نظیر صادرات تراکتور و دیگر ماشین آلات کشاورزی، لوله و محصولات کشاورزی وجود دارد. در ضمن، رونق سوآپ انرژی مانند گذشته میتواند موجب رشد مجدد روابط تجاری با ترکمنستان گردد. از آن جایی که کشورهای آسیای مرکزی معدنی بوده و منابع انرژی بالایی در اختیار دارند، یکی از مهم ترین اقلام صادراتی این منطقه طلا و سنگ های قیمتی است. بر همین اساس، ایران می تواند در تجارت با این کشورها، تهاتر کالا با طلا را مد نظر قرار دهد.
در خصوص جمهوری آذربایجان باید عرض کنم که به منظور یکسان سازی و هماهنگی تعرفه های حمل و نقل ریلی، جادهای و دریایی، ایجاد زمینه برای سرمایه گذاری های مشترک در کارهای زیربنایی مانند بنادر، کشتیرانی و خطوط راه آهن، از برنامه های آینده ایران و جمهوری آذربایجان است.
با ذکر این مسائل، اگر ایران بتواند به خلق و انعقاد قراردادهایی با همسایگان خود بر پایه پول مشترک بپردازد، ضمن خنثی شدن اثر تحریمها، تاسیس بانک مشترک در کشورهای همسایه، مانند بانکی که زیر مجموعه بانک ملی است و در کشور روسیه مشغول مبادلات تجاری دو کشور است، بسیار مفید فایده خواهد بود.
منبع: خبرگزاری بازار
- نوشته شده در : اخبار اقتصادی ترکمنستان